POTWORY WROGIE I MIESZAŃCY

Chupacabra – stworzenia przypominające psa, większe od wilka, często polują w grupach. Nie stanowią może wielkiego wyzwania, ale instynkt stadny powoduje, że chwila nieuwagi i nie docenienie ich może skutkować bardzo szybką śmiercią. Wygląda też na to, że upodobały sobie Jackalopy jako ulubiony pokarm.  
Mieszaniec Chupacabry z psem czy wilkiem, jest o wiele silniejszy, szybszy i inteligentniejszy. Jednak nie wiadomo, czy zapanuje nad dwojaką naturą i nie zwróci się nagle przeciwko swojemu panu.

Utopce – potwory, które upodobały sobie panoszenie się przy zbiornikach wodnych. Zazwyczaj w grupach po około 20 sztuk. Nie są najsilniejsze, ani najszybsze, jednak nie brak im inteligencji, nawet jeśli na to nie wyglądają. Pojedynczy Inkwizytor nie w stanie im się równać, jednak grupa bez problemu rozprawi się z całym miotem. Mają ostre kły i pazury, które są pełne trucizny, ponadto mogą strzelać z grzbietu strzałkami paraliżującymi cel. Ich ulubionym sposobem morderstwa jest wciąganie pod wodę istot, które nachylą się nad zbiornikiem wodnym, który właśnie opanowały.  

Drzewiec - najczęściej ukrywa się za drzewami, ale też za kamieniami, w liściach i temu podobnych. Żywi się ludzkim mięsem, więc atakuje każdego przechodnia, nie ważne kim jest. Jest postury człowieka, jednak trochę od niego silniejszy i niewiele głupszy. Nie ma jakichś specjalnych mocy poza sterowaniem roślinnością, jednak bardzo niewielkim, ograniczającym się do przyspieszania wzrostu czy sterowaniem tym wzrostem i naturalnym kamuflażem.  
Mieszańcy zazwyczaj rodzą się zwykłymi ludźmi, ewentualnie z talentem do uprawy roślin i wspomaganiem ich wzrostu.

Duchy - są to istoty bez powłoki cielesnej, wypędzić je może jedynie odpowiednia inkantacja, magia czy święcona broń Inkwizytorów. Aby nie dostały się do domostw na każdej ścianie wystarczy narysować mały run. Jednak ludzie zaczęli sądzić, że to zabobony i często zapominają o tym. Przez trzysta lat duchy zmieniły się w drapieżników, nawiedzają ludzi w snach zsyłając koszmary i żywiąc się ich złością, strachem czy pożądaniem skierowanym w złą stronę. Potrafią też przybrać wygląd człowieka, jeśli zajdzie taka potrzeba, jednak brak ciała sprawia, że łatwo je odróżnić. Duchy też potrafią wpływać na ludzi, aby osiągnąć swój cel np.: zmusić do samobójstwa i pożywić się ich bólem.  

Mieszańcy powstają, gdy duch zacznie wpływać na dziecko będące w łonie, wtedy albo się rodzi martwe, albo zmienione. Mieszaniec taki potrafi przenikać ściany, lewitować i czytać w myślach istot żywych, jednak tego ostatniego nie może używać często, ponieważ dostaje po tym migreny i wymiotów, czasem trwających nawet kilka dni w zależności od używania. Do tego nabywają własną umiejętność.

Opętani - ludzie, którzy dobrowolnie wzywali duchy myśląc, że są w stanie je opanować, jednak to duch przejmował ich ciało czyniąc z nich swoje naczynie. Opętańcy, mimo iż są zespoleniem ducha i człowieka nie posiadają podstawowych cech i instynktów ludzkich. Zostaje samo ciało opanowane przez poltergeista, więc na rzecz wyostrzonego słuchu tracą wzrok, są odporne na ból. Kiedyś ich fale głosowe potrafiły niszczyć budynki i zabijać ludzi, jednak w wyniku ewolucji Duchów Opętańcy stali się bardziej istotami magicznymi, które swoimi inkantacjami są w stanie osiągnąć dozwolony efekt.  


Mieszańcy zachowują wyostrzony słuch i często mają gorszy wzrok, ale nie są ślepe. Są też odporniejsze na ból i zwinniejsze, doskonale poruszają się po ciemku dzięki świetnemu słuchowi i cichym krokom, mają też talent do magii eterycznej. Każdy w wyniku mieszanki genów nabywa nowej umiejętności.

Mimik – zazwyczaj przybiera formę dziecka. Jednak nie ma ograniczeń, co do tego kim chce być, potrafi naśladować głos i zachowanie postaci, którą naśladuje, jednak nie jest w stanie skopiować wszystkich cech, więc kilka odpowiednich pytań pozwala go zdemaskować.

Wiedźmy - stare, zniekształcone kobiety. Rzadko spotykane, jednak od czasu do czasu porywają małe dzieci w celach konsumpcji lub zmienia w wiedźmę. Są mistrzyniami Alchemii i Eteryzmu, czasem przewyższając nawet Białych, dlatego bardzo ciekawe są ich pojedynki. Są w stanie zmienić w młode piękne kobiety, uwodzić mężczyzn i wysysać ich esencję życiową. Jednak nie mogą tego robić za długo, bo stracą swoje moce, dlatego zazwyczaj są starymi, brzydkimi kobietami. Po masakrze w Salem starają się ukrywać i zacierać ślady jak tylko mogą.  

Mieszańcami mogą być tylko kobiety, ponieważ są one dziewczynkami wychowanymi przez wiedźmy na ich następczynie. Wiedźmy poją je eliksirami dzięki czemu Eteryzm i Alchemia nie stanowią dla nich żadnego problemu, bardzo szybko chłoną też wiedzę i dzięki wrażliwości na magię są nabywają unikalnej dla siebie umiejętności. Przez kształtowanie magią są często bardzo pięknymi kobietami przez co mogą mieć problemy. (Dopiero po wypiciu odpowiedniej mikstury stają się brzydkie i nabywają umiejętność zmiany, są wtedy wiedźmami w pełnym wymiarze, mistrzyniami magii i wyplenia to z nich wszelakie ludzkie odruchy.)

Szamani - męska odmiana wiedźm, jednak oni specjalizują się w magii przywołania, Nekromancji i Sakralizacji w negatywnym tego słowa znaczeniu. W przeciwieństwie do wiedźm, które szukają mokradeł na miejsce zamieszkania, szamani wolą suche jaskinie na stepach a nawet w okolicach pustyń, byleby mieć otwartą przestrzeń. Przywołują różne duchy i inne kreatury zakopane w ziemi na swoich terenach.  

Mieszańcami mogą być wyłącznie mężczyźni, adekwatnie do wiedźm. Od stania się szamanem dzieli chłopców jedynie to, czy poznał tajniki Nekromancji czy nie, a dzieje się to przez odpowiedni rytuał. Są dwa rytuały: jeden, aby stał się wrażliwy na magię (w młodym wieku) i drugi uczący go nekromancji (w dorosłości), po tym następuje lekka deformacja ciała i umysłu, przez co chłopiec staje się szamanem. W wyniku pierwszego rytuału otrzymuje dodatkową umiejętność a póki nie przystąpi do drugiego rytuału jest mieszańcem.  

Mieszańcy szamanów i wiedźm są dość często przygarniani przez Białych, którzy mają inne specjalizacje niż oni. Są również przydatni przez swoją wiedzę i łatwość w przyswajaniu informacji.

Nekromanci – uprawianie nekromancji jak również każdej innej magii, bez zezwolenia Inkwizycji czy na jej korzyść, jest zabronione na całym świecie. Jednak to właśnie na nekromancję wydaje się najmniej pozwoleń i najbardziej się jej pilnuje. Dlatego też domorośli nekromanci najczęściej się buntują, mówi się, że mroczna magia wypacza im mózgi nastawia wrogo do świata. Zamykają się w samotniach próbując zniszczyć ludzi i czcząc diabła, do czasu aż w progu ich domostwa nie stanie jakiś Inkwizytor, a najczęściej grupa.

Wilkołaki - kreatury przypominające wilka, jednak o wiele większe (w pozycji pionowej mają ponad dwa metry wzrostu), silniejsze i sprytniejsze. Często polują na zwierzęta domowe i ludzi dla zwykłej przyjemności, ale też, aby się posilić. Ich szczęki potrafią przegryźć nawet metal, a gruba skóra niekiedy jest w stanie zatrzymać pocisk z pistoletu.

Wampiry - krwiożercze bestie czerpiące siłę z ludzkiej krwi. Są długowieczne, podatne na srebro i święconą broń. Kiedyś będące zwykłym, niesprawiającym wielkiej trudności przeciwnikiem, jednak po upadku Gehenny, musiały ewoluować i dostosować się do nowych, o wiele cięższych czasów. Stały się nie tylko silniejsze, szybsze, inteligentniejsze i wyczulone, ale też opanowały coś, co uczeni Inkwizycji nazwali magią krwi. Mogą panować nad krwią istot żywych, zmieniając je w swoje marionetki, wysysać krew nie dotykając ofiary czy zmieniać krew w broń, jednak mają ogromną trudność w zastosowaniu magii na Inkwizytorach, jednak nie jest to niemożliwe. Do tego opanowały sztukę kamuflażu do perfekcji i nawet doświadczeni Inkwizytorzy mają problem z rozróżnieniem wampira od człowieka czy demona. Oczywiście wciąż mogą zmieniać się w nietoperze czy mgłę.  

Mieszańcy wampirów zachowują uczulenie na srebro i wydłużony czas życia. Mogą też zmieniać się w mgłę, krócej niż wampiry, ale i tak długo. Są też o wiele sprawniejsze od zwykłego człowieka dorównując Czarnym Inkwizytorom. Zabrania się im picia ludzkiej krwi, pod karą śmierci, więc podaje im się krew ludzką lub potworów, wspomaga ona ich na chwilę pozwalając wykorzystać swoje ciało i umiejętności na 150%. Oczywiście każdy w wyniku łącznia genów nabywa własną umiejętność.

Demony - porzuciły swoje dążenia, aby upodobnić się do ludzi i oddały instynktom. Zdecydowanie wzrosła ich masa mięśniowa, zaczęły być bardziej nieprzewidywalne, już rzadko pojawiały się w miastach zamiast tego siejąc spustoszenie na wsiach i drogach. Nauczyły się też zbierać w większe społeczności i zakładać małe osady, które utrzymują się z morderstw i polowań. Przez ich podobieństwo do człowieka, czasem ciężko je odróżnić, zwłaszcza gdy zakryją spiczaste uszy. Zachowały swoją zdolność do teleportacji, jednak jest ona mniejsza niż dawniej. Straciły jednak możliwość do zwiększenia objętości ciała, na rzecz szału, podczas którego są odporne na ból a ich rany goją się w niesamowitym tempie.  

Mieszańcy demonów siłą przeważają te wampirów, jednak zatraciły umiejętność leczenia krwią na rzecz talentu do magii, zwłaszcza, jeśli była ona obecna w ludzkim rodzicu. Potrafią się też jeszcze teleportować, ale nie dalej niż na 2-3 metry. Mają problem z agresją, podobnie jak rodzice wydają się silniejsze w złości, jednak, gdy nie panują nad gniewem, mogą stanowić zagrożenie dla Inkwizycji. Do tego w wyniku połączenia genów nabywają własną umiejętność.

Sasquatch – Wielka Stopa – agresywny i terytorialny. O wiele silniejszy od zwykłego czlowieka, mówi się, że jest w stanie połamać dorosły dąb i użyć go jako maczugi. Ma około czterech metrów wzrostu i jest niemożliwy do pokonania w pojedynkę. Jednak często prowadzi spory ze swoim kuzynem – Momo, który w ogólnym rozrachunku pokonuje go bez problemu, co ułatwia pracę Inkwizytorom, którzy nawet w większej grupie obawiają się siły, i wytrzymałości jaką posiada potwór.

Wendigo - mówi się o nim jako o kuzynie Behemota. Mimo podobieństwa jest niższy i słabiej zbudowany, jego umiejętności są bardziej magiczne. Jest szybki i silny, jednak to czym najbardziej szkodzi są klątwy, najpopularniejszą jest zmienianie ludzi w swoich niewolników. Wiecznie głodny, więc wiecznie je. Równie często jak zmienia ludzi w niewolników rzuca na nich klątwę podobnego głodu, który może prowadzić nawet do kanibalizmu.  

Behemot - niegdyś był to najpotężniejszy przeciwnik w Inkwizycji. Jednak po wielu latach przestał stanowić tak duże zagrożenie dla grupy Inkwizytorów, a nieliczne jednostki potrafiły sobie z nim poradzić jeden na jeden bez problemów. W Behemotach nie zmieniło się wiele, wciąż są wysokie, szybkie i mają wykraczający poza ludzkie granice refleks, jednak ich instynkty spowodowały znaczny wzrost siły, wyzbyły się problemu z podzielnością uwagi oraz wytworzyły pancerz przypominający korę. Do tego nauczyły się wytwarzać i używać broni. Mimo niewielu zmian znów zaczęły stanowić śmiertelne zagrożenie dla Czarnych czy Szarych i budzić postrach, ponieważ są odporne na broń białą, jeśli nie ma na sobie odpowiednich run. Jednak Biali mają już większe szanse w starciu z nim.  

Ifryty - kiedyś były tworem lawy kroczącym powoli w wybranym kierunku. Jednak, odkąd Inkwizytorzy nauczyli się je zabijać bez poparzeń musiały ewoluować. Zdziczały, przyspieszyły swoje ruchy, są teraz maszynami do siania pożogi. Potrafią wygasić własne płomienie przez co ciężko je zobaczyć w nocy, wyskakują znienacka spalając ofiarę na proch. Jedyna wskazówką, gdzie mogą być jest to, że bije od nich bardzo wysoka temperatura, przy której zaschnięcie w gardle to najmniejszy problem.  

Smoki – nie widziano żadnego smoka od dwustu lat, jednak świadkowie donoszą, że widzieli jakieś w górach czy jeziorach posilające się lub pijące. Smoki są absolutnymi królami potworów. Są szybkie, potwornie silne, wytrzymałe, potrafią latać i ziać ogniem. Do tego są ogromnych rozmiarów. Nie wiadomo, czy zmieniły się jakkolwiek w ciągu dwustu lat i co robią, najpewniej gdzieś istnieją, gotowe do ponownego ataku podczas powrotu Plagi.

Mieszańcy smoka są długowieczni i nie wiadomo, jak powstają. Po drugiej pladze pojawiły się ich dwa tuziny i do tej pory został jedynie jeden, bardzo stary i zmęczony. Pozostawili po sobie potomstwo, które odziedziczyło talenty rodziców.  Mogą przybrać formę smoka i człowieka. W formie smoka są zdecydowanie mniejsi od swoich pierwowzorów, są większe od konia i mają wszystkie smocze atrybuty. W formie człowieka, potrafię pluć ogniem, wyczuwać dziewice i są o wiele silniejsze, do tego mają ogromną wytrzymałość i szorstką skórę, która jest równie twarda co zbroja. Jest też haczyk, im dłuższe przebywanie w formie smoka, tym bardziej oddziałują instynkty i tym większe ryzyko, że zwróci się przeciwko Inkwizycji.